Park

Zespół parkowy Pałacu Ciechanowice powstał w pierwszej połowie XIX wieku, jako park krajobrazowy w rzucie trójkąta. Jego powierzchnia zajmuje około 7 hektarów. Teren parku otaczał kamienny mur wsparty na cokołach. Jego atrakcję stanowiła fosa, staw i kamienny most łączący budynek pałacowy z parkiem. Niestety po II Wojnie Światowej fosę i staw zasypano, kamienny most rozebrano, a mur otaczający park uległ kompletnej degradacji i dewastacji. Z inicjatywy obecnego właściciela obiektu odbudowano te bezcenne ozdobne elementy – dodając nowe: fontanny, Arkadię, amfiteatr, napowietrzną kaplicę modlitewną poświęconą Matce Bożej Brzemiennej.

Należy nadmienić, iż z dawnego parku pozostały skupiska ciekawej roślinności w postaci starodrzewu. Niektóre jego gatunki liczą sobie ponad dwieście lat istnienia, są nimi okazałe lipy i buki. Oprócz nich doskonale prezentują się drzewa w wieku od 50 do 100 lat. Są wśród nich lipy  drobnolistne, klony zwyczajne, olsze czarne, jesiony wyniosłe, dęby, kasztany. Na szczególną uwagę zasługują gatunki introdukowane w parku: dąb czerwony, choinka kanadyjska, daglezja zielona i sosna wejmutka. Jednym z ważniejszych gatunkowo drzew parkowych jest sosna limba.

Obecnie zespół parkowy Pałacu Ciechanowice został podzielony na trzy ogrody:
 

Ogród Angielski

Ogród Francuski

Ogród Włoski

Każdy z nich posiada swoją niepowtarzalność, wyjątkowość, zmysłowość, nastrój, powab i magię.   
Informacje o zwiedzaniu: link